Συνεπής στην ασυνέπεια!

Δεν φταίει το καλοκαίρι, δεν φταίνε οι οικογενειακές υποχρεώσεις, δεν φταίει ότι δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω κι ας μην συνεχίσω να αραδιάζω τι δεν φταίει! Έχω διαβάσει τόσα πολλά για το πως να συμπεριφέρεσαι στα σοσιαλ μίντια για να έχεις παραπάνω views και clicks και likes και followers και comments και πως να προωθήσεις τη δουλειά σου και αυτό που κάνεις και αυτό που αγαπάς και αυτό που είσαι, και όλα αυτά να καταλήξουν σε καινούριες συνεργασίες και επαγγελματικές συμφωνίες, που νομίζω ότι μπορώ να τα πω απ’ έξω, όπως έλεγα την Ιστορία πριν δώσω πανελλαδικές! Αν βεβαια όντως έδινα εξετάσεις σε όλα τα παραπάνω, οκ…θα περνούσα σε μία σχολή αλλά μάλλον θα τα παρατούσα στο πρώτο έτος! Γιατί απλά είμαι ασυνεπής! Θυμάσαι, ας πουμε, που σου έταξα το καλοκαιρινό newsletter; Ε, δεν στο έστειλα ποτέ! Θυμάσαι που σου έταξα να σου δείξω μια φωτογράφιση branding;  Ε, δεν σου την έδειξα ποτέ! Και ενδιαμέσως, ούτε φωνή ούτε ακρόασή από την αφεντιά μου… Μα τί κάνω; Πως περιμένω να επιβιώσω σε έναν κόσμο που σε θέλει ιντερνετιακά παρόν όσο το δυνατόν περισσότερο, όταν εγώ κρύβομαι στη σπηλιά μου;

Η αλήθεια -και αυτό που τελικά φταίει, είναι ότι βάζω σε προτεραιότητα να επιβιώσω στον πραγματικό κόσμο. Και σ’ αυτόν τον κόσμο δεν κρατάω το κινητό μου πολλές ώρες στο χέρι μου. Δεν το έχω καν κοντά μου. Δεν πιάνω το κινητό μου μόλις ξυπνήσω, δεν το έχω δίπλα μου το βράδυ, δεν το παίρνω μαζί μου όταν πετάγομαι κάπου για μια δουλίτσα, δεν κάνω scrolling όταν πίνω καφέ με την φίλη μου, δεν έχω ηχητική ειδοποίηση για τα μηνύματα των σοσιαλ, δεν το βγάζω καν από την τσάντα όταν είμαι σε μία φωτογράφιση, το χαμηλώνω όταν δουλεύω στον υπολογιστή μου…Φαντάζεσαι πόσες ενημερώσεις έχω χάσει σε μία τέτοια μέρα και πόσες ευκαιρίες για ποσταρίσματα! Προτιμώ να παραδώσω μια δουλειά on time παρά να βάλω υπενθύμιση για να την ανεβάσω τη σωστή ώρα. Προτιμώ να επικοινωνήσω με ανθρώπους -και εν δυνάμει συνεργάτες ή πελάτες face to face, παρά να χαθώ στα ετελείωτα stories ανθρώπων που μου λενε για όλα τα ενδιαφέροντα που κάνουν ή δεν κάνουν. Επίσης, δεν αισθάνομαι ότι θέλω να σου δείχνω με συστηματική ροή και τέμπο το που είμαι, με ποιον, τι τρώω, τι παρακολουθώ, τι διαβάζω, αν διασκεδάζω, αν έχω απώλειες, για να σου αρέσει αυτό που κάνω… Αν βέβαια, θέλεις να μάθεις, είμαι πάντα συνεπής στο να απαντήσω στα μηνύματα σου! Γιατί αγαπώ πολύ να γνωρίζω ανθρώπους και να συνδέομαι μαζί τους σε ένα επίπεδο λίγο…ας πούμε, πιο ουσιαστικό. Και μην παρεξηγηθώ, αγαπώ τον σοσιαλ-μιντιακό τρόπο σύνδεσης και εκτιμώ απεριόριστα τα καλά του αλλά μ’ αρέσει που και που να του γυρνάω την πλάτη! 

Έκανα, λοιπόν, αυτή την εξομολόγηση μάλλον στον εαυτό μου πρώτα, τώρα Αυγουστιάτικα, την πιο άκυρη δηλαδή περίοδο για να ανεβάσεις κάτι στο σάιτ σου, και περιμένω και να με διαβάσεις! Ε, είμαι αδιόρθωτη! 

Δεν με νοιάζει αν με διαβάσεις, αλήθεια! Θέλω μόνο -σ’ αυτόν τον σκληρό κόσμο που ζούμε, να έχεις βρει τον τρόπο να προσέχεις και να φροντίζεις τον εαυτό σου και να του χαρίσεις έναν Αύγουστο σαν κι αυτόν που αληθινά έχει ανάγκη! 

Σε φιλώ!